طراحی سازوکار ترسیم نقشه های مدیریت اضطراری پس از زمینلرزه

برای تهیه نقشه های لرزش (الگوی حرکت زمین در حین زمینلرزه) به امکانات گوناگونی شامل تجهیزات سخت افزاری نظیر ایستگاه های شتاب نگاری و ارتباط مطمئن مخابراتی، پیش زمینه های مطالعاتی همانند پژوهش های صورت پذیرفته در مورد روابط کاهیدگی و نقشه شرایط ساختگاه و در نهایت یک نرم افزار برای تولید و ترسیم نیاز است. نقشه های لرزش اساس سایر نقشه های اضطراری پس از زلزله همانند نقشه های خسارت و تلفات محسوب می شود. الگوریتم تولید کننده نقشه لرزش بایستی قابلیت تطبیق با شرایط گوناگون را دارا باشد و بتوان از آن در صورت آماده بودن سایر ملزومات در مناطق مختلف استفاده کرد. سازوکاری که ما بدین منظور طراحی کرده ایم به سبب بهره گیری از یک الگوریتم انعطاف پذیر، توانایی اجرا شدن در مناطق گوناگون را دارا است و الزاماً نیازی به سایر برنامه-هابرای تعیین بزرگی و رومرکز ندارد. نقشه های لرزش با توجه به ابعاد و پیکربندی شبکه لرزه ای مورد استفاده به سه دسته شهری، منطقه ای و ترکیبی تقسیم می شوند. روند کاری که ما در تولید این نقشه-ها به کار بسته ایم امکان تولید هرسه مقیاس یاد شده را فراهم می سازد. کلیات روش های مورد استفاده در مکانیزمی که برای تولید نقشه های لرزش طراحی کرده ایم، در قالب عناوین کلی: الف) تعیین محل؛ ب) تعیین بزرگی؛ ج) برآورد در مناطق با پوشش ایستگاهی کم؛ د) تصحیح اثر ساختگاه و ه) درونیابی عددی خلاصه می شوند. خروجی این روش علاوه بر برخورداری از سه قالب مطلوب بصری مطلوب در قالب فایل متنی می تواند به عنوان ورودی در سایر نرم افزارها از جمله نرم افزارهای برآورد خسارت و تلفات و gis به کار گرفته شود. روندکار پیشنهاد شده برای نقشه لرزش منطقه ای با استفاده از داده-های زمینلرزه بالاده (20/6/1994) با بزرگی 2/6 به کار بسته شد و صحت عملکرد آن مورد آزمون قرار گرفت. در مقیاس شهری نیز نقشه های نهایی به وسیله به کارگیری داده های حاصل از شبیه سازی یک سناریوی لرزه ای در شهر تهران به دست آمد.